Frans Schotte werd geboren in1947. Hij studeerde af als gezinssocioloog en vulde die opleiding aan in Vlerick en Cedep. Hij was 10 jaar verantwoordelijke voor het personeelsbeleid in 2 bedrijven. Daarna functioneerde hij 2 jaar als secretaris-generaal van de textielwerkgeversfederatie. De heer Schotte was 40 jaar lang bestuurder van Standaard Boekhandel, 15 jaar voorzitter van Cercle Brugge en 12 jaar algemeen voorzitter van de Gezinsbond. Hij blijft - nu nog steeds - geëngageerd als voorzitter van de raden van bestuur van Standaard boekhandel en de dochterondernemingen.
 

Dit motto drijft hem nog steeds in alles: “Doe wat je graag doet, doe wat je wil …  maar in wat je ook doet, doe je best.”   Het typeert hem niet alleen beroepsmatig, ook in zijn vele engagementen en in zijn privéleven is dít wat hem drijft.  Zijn vrijwillige inzet en zijn z’n voorkeur voor organisaties met sociale relevantie, typeren zijn loopbaan. Ook zijn aandacht voor de ontwikkeling als mens en als organisaties vallen op. Sterk waarden-gedreven instellingen die gericht zijn op het bevorderen van welvaart en welzijn, krijgen zijn bijzondere belangstelling.

En net op dat vlak maakt Frans Schotte connectie met onze missie. Hij formuleert het als volgt: “Villa Rozerood wil het verschil maken voor de gezinnen waarvoor ze zijn opgericht.  Ze willen dat doen door iedereen die betrokken is te motiveren. Deze organisatie vraagt dat wat men dit zo goed mogelijk wil doen. Het ultieme doel is immers de gezinnen - die onze gasten zijn - enkele dagen (weken) rust te geven of minstens hun zorgen te delen met de mensen die werken in Villa Rozerood.  Hun probleem oplossen is niet mogelijk, de lasten (even) wegnemen of delen werkt alvast helend.”

Wij wilden van hem leren welke koers hij voor onze werking belangrijk vindt. Zijn antwoord is even eenvoudig als helder: “De koers die moet gevaren worden, is voortgaan zoals jullie bezig zijn.  Rekening houden met veranderingen, die uiteindelijk elkaar in hoog tempo opvolgen is belangrijk,  maar één zaak verandert niet:  de kinderen die de zorg vragen en de ouders die hun kinderen het beste mogelijke willen geven. Ook de medewerkers van Villa Rozerood zullen verder het beste willen/moeten geven in het belang van het kind.”

De heer Schotte ziet zijn rol als volgt: “De rol als ambassadeur is geen ‘one man’ show! Het is een rol die ik graag mee wil laten definiëren door de Raad van Bestuur, door de directeur, door de medewerkers en zeker door de gezinnen die er gebruik van maken.  De bedoeling is alvast om - waar ik kom - Villa Rozerood meer bekend te maken en duidelijk te maken dat de dienstverlening door deze organisatie zeer uitzonderlijk is en ook zeer veel vereist aan mensen en vooral aan middelen.”

​

Tenslotte wil Frans Schotte nog meegeven: "Aan de lezers van deze Nieuwsbrief vraag ik om eigenlijk ook zelf een stukje ambassadeur te zijn van dit initiatief. Probeer meer te weten te komen over Villa Rozerood en maak dit in uw omgeving bekend! Dit initiatief is namelijk een zegen voor de gezinnen die getroffen worden door zowat het ergste wat ouders kan overkomen: grote onzekerheid beleven ivm. de vraag of hun kind eigenlijk een toekomst heeft.Dat Villa Rozerood de zorg een beetje kan overnemen, aandacht kan geven aan het volledige gezin, … het lijken minimale dingen maar het helpt ongelooflijk sterk."